Historia Wielunia

mex92 · Wysłany: Pon 14:52, 01 Mar 2010 Temat postu: Jednostka Wojskowa w Wieluniu

Przedstawiam Wam fragmenty mojej pracy o wieluńskiej Jednostce Wojskowej oparta jest między innymi na informacjach z dokumentacji technicznej i sanitarnej schronu(1975r)

Mogę udostępnić prezentację multimedialną o tym miejscu, informacje i zdjęcia

Radiolokacyjna Jednostka Wojskowa w Wieluniu miała pseudonim „Komar”. Dlaczego akurat Wieluń? Tego nie udało mi się ustalić. Spotkałem się z takim przypuszczeniem, że być może w okresie II Wojny Światowej chciano zrobić tutaj lotnisko polowe Wojska Polskiego a później teren użyto dla jednostki radiolokacyjnej. Dokumentacja techniczna schronu pochodzi z 1975 roku.

Na terenie jednostki znajdowała się strzelnica do broni krótkiej. Używała go kadra zawodowa i często wieluńska Policja.

Radary Radiolokacyjne
W roku 1995 znajdowały się na „Komarze” 4 radary.
2 odległościomierze:
Justyna 82 (nowszy)
Justyna ML (starszy)

Były to radary polskiej konstrukcji z Warszawskiego Radwaru.

Radiolokacyjne Wysokościomierze
RW-31 Bożena
RW Zofia 3
Zofia była konstrukcji radzieckiej. Bożena polskiej, podobnie jak Justyny. Bożena była na 3 Tatrach 143
a Zofia miała coś w rodzaju przyczep. Nie była samojezdna. Był to dość archaiczny radar.

Wieluńska jednostka podlegała pod 7 Łaski Samodzielny Batalion Radiotechniczny (sbrt) który powstał z Rozkazu Dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju nr 033 oraz Zarządzenia Dowódcy 1 Korpusu tych wojsk nr 1 w dniu 23 września 1957 roku.

Do zadań batalionu w ramach wojsk radiotechnicznych w rejonie swojej odpowiedzialności należało między innymi:
· radiolokacyjne rozpoznanie przestrzeni powietrznej
· zabezpieczenie dowodzenia, działania bojowego i szkolenia wojsk
· nadzór nad przelotami

Dowództwo batalionu umieszczono w Łodzi Lublinku. W miarę rozwoju Wojsk Radiotechnicznych w 1974 roku sztab batalionu przeniesiono do Wiewiórczyna k/Łasku (podporządkowując go jednocześnie nowo powstałej 1 Brygadzie Radiotechnicznej w Warszawie). Wybudowano Połączone Stanowisko Dowodzenia (PłSD) oraz w Karszewie RCN (Radiowe Centrum Nadawcze), które służyły batalionowi i 10 pułkowi lotnictwa myśliwskiego. Były ważnym ogniwem w systemie obrony powietrznej kraju. Podstawowymi pododdziałami batalionu były kompanie radiotechniczne (krt), które w tym czasie były rozśrodkowane:
· 170 krt Wiewiórczyn
· 171 krt Różyce koło Ozorkowa
· 172 krt Sławno koło Opoczna
· 173 krt Turów koło Wielunia.

Stan ten utrzymał się do drugiej połowy lat 90, W ramach restrukturyzacji z tamtych lat dokonywano szeregu różnych zmian między innymi: zmieniono podległość do 3 BRt Wrocław, rozformowano 171 i 173 krt, dołączono 351 krt Osina koło Ziębic. 31 grudnia 2003 roku 7 brt został rozformowany.

SCHRON
Na terenie Jednostki Wojskowej znajdował się schron a w nim Stanowisko Dowodzenia. Obiekt istnieje nadal lecz spełnia role magazynu. Zabudowa inżynieryjna posterunku Kompani Radiotechnicznej przewidziana była do ciągłej pracy wraz z pomieszczeniami do wypoczynku dla kadry obsługi, oraz urządzeniami umożliwiającymi pracę w warunkach skażenia. Miał również obronić znajdujących się w nim ludzi przed bronią pokładową i odłamkami pocisków artyleryjskich. Nie był przewidziany jako obrona przed bezpośrednim uderzeniem środkami klasycznymi takimi jak bomby lotnicze, pociski artyleryjskie skutkami bliskiego wybuchu bomby atomowej. Schron miał kubaturę 1462,4 m3 a powierzchnia użytkowa wynosiła 387,7 m2. Schron przygotowany był dla zapewnienia potrzeb 20 osób. Wentylacja pozwalała stworzyć odpowiednie warunki sanitarno-higieniczne. Zastosowanie urządzeń filtracyjnych umożliwiało także doprowadzenie do pomieszczeń schronu powietrza oczyszczonego ze środków i dymów trujących ciał promieniotwórczych, pyłu, środków biologicznych oraz stwarzało odpowiednie ciśnienie potrzebne do zapewnienia szczelności schronu i zabezpieczenie pomieszczeń przed przedostaniem się do nich skażonego powietrzem z zewnątrz obiektu. Dzięki zastosowanym środkom w czasie zastosowania broni masowego rażenia nie potrzebne było używanie masek przeciw gazowych czy odzieży ochronnej. Dwa przedsionki schronu wentylowane były powietrzem wychodzącym z pomieszczeń przez klapy WKS-200 pracujących na zasadzie nadciśnienia co stwarzało możliwość zabezpieczenia pomieszczeń schronu przed przedostaniem się skażonego powietrza w niebezpiecznych ilościach. Wentylacja pracowała w dwóch trybach przygotowana na okres pokoju i zagrożenia. Zamontowany został również zbiornik na wodę czystą o pojemności 100 litrów służącą do spożycia w czasie zagrożenia. Miał on wystarczyć na 24 godziny. W czasie pokoju napoje miały być dostarczane z zewnątrz obiektu.

Schron składał się z pomieszczeń takich jak
· 2 przedsionki
· korytarz
· wentylatornia
· WC
· 2 izby żołnierskie
· bufet
· magazyn żywnościowy
· węzeł łączności
· pokój oficerów i dowódcy
· sala Stanowiska Dowodzenia
· sala wskaźników
· 3 pomieszczenia na agregat
· pomieszczenie przyczepy Wiktor
· pomieszczenia na agregat i wóz wskaźników
· pomieszczenie pomocnicz

Łącznie 17 pomieszczeń i 3 komunikacyjne.
(Dokumentacja techniczna schronu - 1975 r.)

Jermar

"Podziemny bunkier wstrzymuje plan zagospodarowania przestrzennego" - o szczegółach w artykule Zbyszka Rybczyńskiego "Spór o stary bunkier"

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozdr.

mex92

[link widoczny dla zalogowanych]

Dnia 21 maja 2011 roku odbędą się “Drzwi otwarte” w naszym ośrodku konferencyjny AURORA w Wieluniu.
Wszystkich serdecznie zapraszamy

PROGRAM

10:30 – Otwarcie ośrodka konferencyjnego
11:00 – Prezentacja multimedialna:
„Lectorium Rosicrucianum – historia i teraźniejszość”
12:00 – Zwiedzanie ośrodka konferencyjnego
kawa, herbata
13:00 – Zaproszenie do Świątyni – „Symbolika Świątyni”
14:00 – Poczęstunek
15:00 – Program muzyczny
16:00 – Zakończenie

dzień otwarty u Różokrzyżowców