Historia Wielunia

Maciek

Gzica to rzeczywiście potrawa z sera białego i chyba nasza. Natomiast co do kwaśnicy mam wątpliwości: to chyba regionalna potrawa góralska?

Ana

Joker napisał:
A "oszczudek"?. Co to może być?
Wiem, że już Leonidas odpowiedział, ale tego słowa nie słyszałam chyba ze dwadzieścia lat i nigdzie poza Ziemią Wieluńską.... tak "oszczudek" to chleb w środku, pozbawiony skórki.

marcinj

Gzica inaczej gziczka to twarożek, świetnie smakuje z młodymi ziemniakami. Najpopularniejszy w Wielkopolsce.

Zupa z chleba i smalcu to inaczej zwykła "wodzionka" tak popularna na górnym śląsku.

Wiele z przytoczonych tutaj słów jest po prostu przekształceniem zwrotu na pseudo gwarę wiejską. Myślę, że nie można tego uznać za gwarę.

Jednakże.... wiele słów które do tej pory uznawałem, za zwykłe zwroty i których używałem "normalnie" okazało się gwarą Smile

Jeśli chodzi o rzeźnika i piekarza:
Mięso kupowało się właśnie u rzeźnika, bo w sklepie było większe prawdopodobieństwo kupna czegoś "zleżałego". Pamiętam jeszcze na ul. Wojska Polskiego szary budynek z szyldem "RZEŹNIK" w drzwiach którego stał gruby pan z tasakiem i zakrwawionym fartuchem. U niego było zawsze świeże.
Do piekarza chodziło się dlatego, bo chodziło się do piekarza. Bezpośrednio w piekarni można było kupić jeszcze ciepły chleb, a np w Sezamie tylko twarde wymacane bułki. Najlepiej pamiętam otwieraną o 19.00 piekarnię u Gawłowskiego i kolejki długie na kilkanaście metrów.

Jeśli "furtka" dla kogoś jest śmieszne, to niech np. w Krotoszynie zapyta się jak takie przejście nazywają Very Happy

Teraz może przejdę do nieszczęsnej LEBERKI. Smile

Leberka jak i gziczka pochodzi z Poznania. W końcu Wieluń był na styku kilku kultur i to od zawsze.
Wkradł się błąd niewielki, bo wyróżniano trzy rodzaje tego typu wyrobu w zależności od jakości zawartości powyższego (podział znany przez starszych Wielunian w tym jedną sklepową Smile

).
Leberka, wątrobianka, pasztetowa.
Pasztetowa była najlepszej jakości, następnie troszkę gorsza była wątrobianka, a leberka była najtańsza i najgorszej jakości, pakowana w papierowy "flak". Może leberka ma coś wspólnego ze znanym przez starszych Wielunian określeniem człowieka wątpliwej inteligencji i pracowitości mianem "lebra"? Nawiasem mówiąc określenie "leber" w połączeniu z przymiotnikiem odczasownikowym przedmiotowym "pi...ny" często używany jest na wieluńskich budowach.

Pamięta ktoś jeszcze "Tanią jatkę"? Jestem pewny że niektórzy pamiętają.

I pytanie: Co to w okolicznych wioskach był "sklep"?
Dla ułatwienia dodam, że był w prawie każdym gospodarstwie.

Joker

Ospa? Co kryje się pod tym określeniem? Na wsi napewno nie choroba. Dawno, dawno nie słyszałem tego terminu.

Agata

marcinj

OSPA smakołykiem jest, ale dla kunia:D

Joker

marcinj

a kto pamięta Kanoldy?
co prawda nie jest to przysmak tylko z Wielunia a z Leszna, ale znany był u nas bardzo dobrze.